Bruidstaart met lila, paars en winterse accenten

 

Daar is hij dan, de eerste bruidstaart na een jaartje rust. De eerste taart met al mijn nieuwe inspiraties erin. En dat zijn de leukste taarten om te maken. En als het dan lukt.....en je kan er ook nog een mooie foto van maken, dan ben ik erg gelukkig. Wat heb ik toch een fantastisch werk. 

Hoe leuk ik het taarten maken ook vindt, er zijn ook een hoop taakjes die ik erbij heb verzameld die ik niet zo leuk vind om te doen, of waar ik nog niet zo goed in ben. En onderweg kom je nogal eens wat obstakels tegen....

Kleine suikerbloemen embossen

Als je een taart aan het maken bent, heb je nogal eens wat fondant of gumpaste over in een bepaalde kleur. Die kun je natuurlijk bewaren voor een volgende keer dat je taart gaat versieren, maar zeker gumpaste wordt eenmaal aangebroken snel brokkelig. Ik vind het dan ook handig om de gumpaste alvast te bewerken, want eenmaal opgedroogd is de gumpaste maanden houdbaar.

Wat heb je allemaal nodig: 

Sugar Peony Weddingcake

Bruidstaart Met Pioenroos

In Roosendaal staat het Hooihuis, een superleuke locatie in een verstopt hoekje. Het is een restaurant, maar ze hebben ook een speeltuin een enorm gezellig terras en een prachtige tipitent voor speciale gelegenheden. En dit weekend mocht ik de taart verzorgen voor het bruidspaar dat daar hun eerste toast zou doen.

Bij de politie, dat werken (werkten) ze allebei, dus het logo moest erop, zou wel leuk zijn en ze wilden niet iets traditioneels, dus de keuze voor een topsy turvey taart was al snel gemaakt. Maar dan net even anders, Karen Anne style zeg maar ;) Ook weer leuk voor mij, mocht ik ook mijn creativiteit gebruiken.

Ik denk dat ik hem wel 20 keer getekend heb eenmaal thuis. (Vooral ook omdat ik helemaal niet zo goed kan tekenen....) Ze vonden een pioenroos ook wel mooi, en ze hebben een hond, een prachtige husky, of die er ook ergens bij kon, beetje als grapje. Dus husky kwam ook op de taart, nouja op het onderbord, maar hij hoorde er wel echt bij! Zie foto beneden want thuis, waar ik deze eerste foto maakte stond de al lang voorbereide marsepeinen husky in de kast....Met andere woorden, ik was hem bijna vergeten. Lang leve checklists....want voor een chaoot als ik zijn die echt een uitkomst ;)

De pioenroos steelt wel een beetje de show en als ik heel eerlijk ben, ben ik er apetrots op! Ik heb er dan ook uuuuuuuuren over gedaan. Poeh. Het zijn alles bij elkaar 31 blaadjes en 21 daarvan staan op draad. Allemaal nieuw en uitproberen. Maar ik kwam een heel eind en heb er weer veel van geleerd, ik kan eindelijk met een beetje tempo tapen....Natuurlijk vergat ik ze eerst individueel allemaal te tapen, maar laten we eerlijk zijn, je ziet het toch niet ;) En dan alle blaadjes met 3 kleuren dusten EN verven met 2 kleuren. Toen ik er 3 gedaan had...en een dikke 20 minuten verder was, dacht ik, waar ben ik aan begonnen, maar het was het waard, hij is erg mooi geworden en ik moet toegeven dat het sneller ging toen ik eenmaal bezig was.

En ik zou het bijna vergeten...Mijn vintage mal! (border van de bovenste en onderste taart). Maar die krijgt zijn eigen topic nog. Ze zijn te verkrijgen bij Hittepetaart vanaf september 2012. Dus nog heeeeel even wachten ;)

Met marsepeinen husky bij Het Hooihuis in Roosendaal

Taart voor mijn eigen verjaardag!

Zo leuk, jarig zijn, en je eigen taart maken. Ik geef het toe...het geeft enige stress, want ik doe dus niks meer aan hapjes, daar heb ik natuurlijk helemaal geen tijd voor!
Weken van planning en voorbereiding. Complete vrije hand. Wat gaan we doen? Ik doe mijn ogen dicht en zie tientallen opties voorbij drijven. Tekenen, uitgummen, tekenen en uitgummen. Nou in ieder geval even geen Swirly taart. Ik vraag me af of ik uberhaupt mijn taart nog wel strak KAN bekleden. Gelukkig ben ik tevreden. Ik was vergeten hoeveel tijd erin gaat zitten. De swirly is misschien even aanpoten met bekleden, maar je hebt in ieder geval niet die meetlatten en waterpassen nodig om een zo recht mogelijke hoek te krijgen. Maaaar ik wilde wel iets nieuws doen deze keer. Na mijn Swirly Workshop bij Silvia in Liempde, waar ik haar vitrinekast bewonderde met prachtig gemaakte bloemen en ze mij verzekerde dat die "Filler Flowers" echt heel makkelijk waren, dacht ik, ik ga het gewoon eens proberen. Ik heb alle spullen erbij gepakt en mijn bloemen boek en ik heb het gewoon geprobeerd. Heerlijk wat een tijdverdrijf. Dat ga ik vaker doen. Ze waren inderdaad wel heel makkelijk. Ik heb creatieve oplossingen gebruikt en zo maar wat aangeklooid eigenlijk. Dus ik denk niet dat ze helemaal volgens het boekje zijn, maar voor nu was ik heel tevreden. Het moeilijkste was eigenlijk nog om alles op de goede plek te steken.
Lang leve voorsteken, dat sowieso, maar welke bloem waar en hoe diep...zoveel geven ze niet meer mee he, als ze eenmaal hard zijn... De rozen zijn gemaakt met de 5 petal rose cutter en ze hebben piepschuim hartjes. Daar zitten voor mij ook nog wel wat verbeteringen, maar ik vond het al heel wat dat ik de knoppen met 2 lagen al een nachtje had laten drogen voor ik de volgende blaadjes erop plakte. Met dank aan Suikertaartjes Suuz die me vorig jaar liet zien hoe zij haar roosjes maakte. ;)

De taart zelf is geïnspireerd op de lente. Ik ben altijd net voor het voorjaar jarig. En dan krijg ik altijd zin in kleurtjes, maar eigenlijk heb ik altijd veel glitter en glamour op mijn taarten zitten...En dat mocht dus deze keer niet...Het moesten pasteltinten worden. Nou heb ik goed moeten zoeken hoor in mijn dustjes collectie...Ik heb voornamelijk veel knal knal knal, maar een beetje mixen en matchen en je heb al een tintje lichter. De kleurtjes zijn erop gesponsd. De reliëf techniek komt uit de Swirly Baroque workshop en kun je dus ook op "gewone" taart toepassen ;)
Ik wilde ook nog icing doen....en stempelen....en tekenen.....Enne.....ehm...nouja volgende taart maar ;)

Oja, gevuld met Lemon curd en Swiss Meringue Botercreme, met een knipoog naar Framboos.

Geverfde taart met bloemen en strepen

Entoen was het zover. Nadat ik in mei was begonnen met taarten maken brak dan eindelijk mijn eigen verjaardag aan. Nouja, ik ben de 14e (maart) jarig, dat is maandag, maar ik ging het vieren op de 11e. En dat was gisteren avond.
Ik had er enorm veel zin in. Het was alweer even geleden dat ik mijn verjaardag als feest gevierd had. Ongeveer 35 man uitgenodigd. Beetje familie en vrienden want anders zou het weer te groot worden. De taart zat al weken in mijn hoofd. En nou mocht ik hem dan eindelijk gaan maken.
Alles was geregeld. Wim had alle boodschappen voor het feest gedaan en Tijn was op de dag lekker even bij opa en oma zodat ik op mijn gemakje kon taarten.
Het ging voorspoedig. Hoge cakes (Dames, dat zijn er 2 van 5 cm op elkaar ;) ) Witte chocolade meringue botercreme met verse frambozen als vulling. Daar wordt een mens blij van.
Ik had goed gepland.
De dag ervoor had ik de grote bloem gemaakt. De kleine bloemetjes lagen ook al een dag te drogen in hun toffifee cupjes ;) Nog niet eerder had een ontwerp zo duidelijk in mijn hoofd gezeten.
Ik schilderde de lijntjes, maar als ik eerlijk ben zag ik die allemaal toch wat strakker voor me. Geeft niks, ook ik moet nog veel leren. De goede kwasten gebruiken scheelt al heel veel. En je merk dust maakt ook al verschil. En zo had ik best wel snel mijn strepen staan.
Tijd om te gaan plakken. Ik heb de bloem even vastgehouden tot hij stevig zat en begon daarna ijverig de andere bloemetjes te plaatsen. Dat is heeeel serieus werk hoor. Als je er eentje verkeerd plakt is meteen de hele lijn van de taart weg. Entoen kreeg ik een hartverzakking.
Stuiter stuiter Tok TOK Bam! En daar lag mijn grote bloem....Op de grond...oowwww zou hij nog leven?? Ik pakte hem op en voelde hoe hij nog net aan elkaar zat. De blaadjes stonden op het punt om te breken. Snel plakte ik hem terug en realiseerde me dat het dan zometeen weer zou gaan gebeuren. Had ik nou maar een cursus gedaan bij madhuri...dan was dit vast niet gebeurd. Zucht. Even nadenken...hoe los ik dit op? Ik vroeg Wim even de flowerwire te zoeken. Die zat ergens tussen de vele taartspullen in de verpakking nog omdat ik nog niet eerder had geoefend...dit leek me een mooi moment...Niet te vinden natuurlijk. Gelukkig was een deel van hart nog zacht en mensen mensen, ik veranderde in Mcgyver met mijn bloem en een cocktailprikker. Stut stut en hij zat vast. Het kleine uitstekende stukje camoufleerde ik met pareltjes. MAAR ik weet nu hoe het wel moet, want mijn bloem heeft nog 4 uur gehangen, tot ik de taart aansneed.
Normaal is dat rond half 10 als iedereen er is, maar deze keer was het nog verdacht rustig. Ik had een handjevol mensen in de kamer zitten. Er waren zelfs al een paar vriendjes weer weg, die waren met zoon een uurtje eerder gekomen en alweer vertrokken..
Ik liep even naar mijn telefoon en zag dat ik 8 berichten had. Ik werd er een beetje lacherig van...maar echt leuk bleek het niet...Iedereen had afgesmst. Moe, ziek, zwak en misselijk, het niet kunnen vinden van een oppas en een simpel. "We gaan het niet redden Kaat"
Ik schoot in de lach toen ik de smsjes voorlas aan de kamer. Maar niemand lachte eigenlijk mee...Allemaal gezichten vol met medeleven. Ze vonden het eigenlijk allemaal behoorlijk naar dat iedereen zo last-minute had afgezegd. "Tja", zei Wim, "Ik had het wel een beetje verwacht zo net na de carnaval." Nou ik had er helemaaaaal niet bij stilgestaan. Ik trok me even terug naar de keuken. Baal baal. Stiekeme traan, ik sprak mezelf streng toe dat het niet zo erg was. Dat ik gewoon heel veel taart mocht eten nu. Om mezelf een houding te geven begon ik maar snel de eiersalade aan te maken. Maar halverwege bedacht ik me dat ik eiersalade voor 35 man aan het maken was. Wim kwam even de keuken in. En even later mijn moeder ook. De lieve woordjes maakten het alleen maar erger, dus ik maakte een paar grapjes om de spanning te breken en ging me boven even opfrissen. Snel even langs de computer, even mijn hart gelucht bij Suuz een flinke slok bier, wat poeder op de rode neus en 10 minuten later stond ik vrolijk weer beneden.
Het was supergezellig nog. Het was niet zo druk, maar ik heb met iedereen een in-depth gesprek kunnen voeren en hele grote stukken taart uitgedeeld, waardoor iedereen blij was dat het zo rustig was. En nog heb ik de hele onderste taart in de diepvries kunnen doen. Maandag komt er nog wat familie langs en dan hoef ik geen appeltaart te bakken. Drank worst en kaas heb ik dan ook wel genoeg!
Om half 1 gingen de laatsten weg. Wat vergeleken bij half 6 toch wel een stuk vroeger is. Zou het komen omdat we ouder worden? Wim en ik hebben de playstation aangezet en lekker nog wat nagehangen. Helemaal niet verkeerd na zo'n drukke week. Maar als de carnaval volgend jaar weer zo laat valt, dan ga ik toch echt mijn verjaardag verzetten hoor.