woensdag 30 november 2011

Volkoren Cupcakes met Frambozen voor mijn mannen

Deze cupcake variant heeft minder suiker! 
Dat kleine kindjes snel groeien hoef ik jullie niet te vertellen. De mijne wordt zelfs alweer bijna twee en maakt soms zulke grote sprongen. Emotioneel lig ik af en toe krom van het lachen en kan ik huilen van verdriet. Dat kleine jongetje ontdekt de wereld en dat valt niet altijd even mee...
Vandaag kwam het even oude buurmeisje spelen. Tijn is heel zacht van karakter en omdat hij veel bij opa’s en oma’s is, heeft hij nog niet zoveel ervaring met “samen spelen”. Het viel hem dan ook zwaar toen Fenne zich bij mij presenteerde met een boekje.
“Zullen wij dat samen gaan lezen Fenne?”, vroeg ik haar. Ze twijfelde even, maar kwam toch dichterbij. Dat zag Tijn en ineens betrok zijn gezicht. Met al zijn verbeelding en woordenschat probeerde hij mij uit te leggen, dat dat toch echt zijn boek was en al pruilend veranderde zijn stemmetje in een trilstemmetje tot hij ineens brak bij het idee dat iemand anders zijn boek ging lezen met zijn mama. En dikke tranen liepen over zijn wangen terwijl hij maar bleef wijzen naar mij en zijn boek. Ik nodigde hem uit om ook te komen, maar hij wilde er niks van weten.
Fenne enigszins geschrokken van zijn emotionele uitbarsting liep voorzichtig naar me toe, gaf me het boek en ging maar met iets anders spelen. “Ja!”, maakte Tijn het af en ging toen ook weer verder spelen met iets anders.
Ik was even van mijn stuk. Zoveel woorden kende Tijn nog niet en ik zag dat het hem frustreerde dat hij niet kon vertellen wat hem zo dwars zat. Zo ook afgelopen zondag toen we bij oma en opa op bezoek waren en de toastjes op tafel stonden. Hij had al een eigen bakje met nibbits gekregen en wilde nu ook zo’n toastje.
“Een toastje Tijn! Dadelijk gaan we eten en dan lust je niks, dus eentje is genoeg!” Hij knikte ten teken dat hij het begrepen had, maar twee minuten later stond hij toch weer om de tafel te dralen. Hij wees naar de toastjes en zei met een vragend stemmetje: “Tijn!?”
“Nee Tijn, je mocht er eentje hebben en nu is het op”. Hij snapte er niks van en iets wanhopiger begon hij woordjes achter elkaar te zeggen die niemand verstond behalve zijn mama, nouja de vrije interpretatie dan, het was zoiets als: Ja maar mama, ze liggen hier en waarom mag ik die dan niet pakken, papa mag ze ook pakken en ik lust er zo graag nog eentje! En dat dan ook met zo’n gebroken stemmetje met een snik erin. Zo eens waar elke moeder het gewoon moeilijk mee heeft omdat het zo zielig klinkt. Helemaal toen er in die grote blauwe ogen ook nog eens dikke tranen opdoemden. Mama wilde hem al alle toastjes geven EN de chipjes van de grote mensen erbij, maar ze hield zich in, want papa had het inmiddels op zich genomen om hem uit te leggen dat er regels zijn in de wereld en je nou eenmaal niet alles kan pakken wat je wilt.Ik was trots en verdrietig tegelijk. Hij moet nog zoveel leren. Lang leve papa dat hij de weerstand kon bieden. Ik ving een blik van opa en oma. Die hadden het net zo moeilijk, maarja, we wisten dat het het beste was voor Tijn.Maar opa kwam papa wel tot hulp en leidde Tijn af met de houten trein die hij tevoorschijn toverde uit de speelgoedkist.En even snel als de tranen kwamen, was daar ineens de schaterlach weer. Ooow die kleintjes zijn zo goed in dat schakelen tussen emoties....Mama was niet zo snel.

Ik heb er nog een paar keer aan teruggedacht. Niet dat dat nou zo’n drama was, maar het staat een beetje symbool voor de eerste stappen in die buitenwereld, die niet zo rooskleurig is als je als klein kindje denkt. En dat is moeilijk voor de mama.Ik ben maar gauw gaan bakken met de kleine man in mijn hoofd.


Cupcakes voor elke dag. Het is meer een ontbijt muffin eigenlijk. Maar ik maak dit recept graag voor Tijn om hem eens te verwennen zonder hem vol te stoppen met geraffineerde suikers e.d.

Ingredienten:
150 gram volkoren meel
80 gram ruwe rietsuiker
4 eetlepels zonnebloem olie
2 eieren
7 gram bakpoeder
1 eetlepel citroensap
Theelepel kaneel
125 ml halfvolle melk
150 gram frambozen of blauwe bessen

Werkwijze:
Zeef alle droge ingredienten in 1 bak en mix ze door elkaar. Doe alle natte ingredienten in een bak en mix even door. Voeg daarna het fruit toe.
Maak een kuiltje in de droge ingredienten en giet daarin de natte. Meng alles goed door elkaar en doe het beslag dan in ongeveer 12 cupjes. Het beslag rijst niet zo heel hoog, dus je mag de cuppies bijna vol doen, misschien haal je er dan maar 10 uit.
Bak ze in een voorverwarmde oven op 160 graden celsius hetelucht ongeveer 20-23 minuten afhankelijk van je oven. Cakejes moeten helemaal terugveren als je er voorzichtig in duwt dan zijn ze klaar. Een prikker zou er nog nat uit kunnen komen, vanwege het fruit dat erin zit, dus dat geeft een vertekend beeld.
Het is een hele simpele manier om een “gezonde variant” te maken op de gewone cupcake, die elke dag gegeten mag worden. Hij is ook veel minder zoet. Mijn gezin is er dol op!

zaterdag 26 november 2011

Kerstballen taart, how (not) to :)


Vanmorgen werd ik wakker met een idee in mijn hoofd voor een taart. Meestal is het erg ononverzichtelijk, maar bij dit idee had ik al gauw concrete plannen! Naar beneden en aan de slag. Lang leve het vrije weekend. Ik heb stap voor stap...nouja bijna stap voor stap foto's gemaakt. Een echte how to is het niet, want je kan dat schilderen zo moeilijk voordoen op foto's. De volgende keer zal ik een flimpje maken, maar ik was maar alleen en dan heb ik toch echt een camera-man nodig. Je kan me mailen als je vragen hebt over het proces info@karen-anne.com
Mijn email is altijd open :)
Ook zijn er een aantal dingen die ik een tweede keer anders zou doen. Gewoon omdat ik deze keer zo eigenwijs was en meteen mocht leren van mijn fouten. Luxe he...Heb ik mezelf gewoon iets geleerd. Zie je wel pap, eigenwijs zijn is hardstikke nuttig! ;) Dus lees ook even mee en kijk niet alleen naar de foto's... Natuurlijk is dit vast niet de enige manier om dit zo te maken. Jij bent misschien net zo eigenwijs als ik en je gaat het op je eigen manier doen. Helemaal goed zeg ik! Dan leer je het meest :)
Ooow...Mijn hele huis zit onder de glitters....morgen ruimen we op!

Stap 1. Ik had nog een paar cakes in de vriezer liggen. Dus daar ben ik mee begonnen. Vanuit een vierkant. Snij langzaam een beetje meer cake weg tot je een bal van cake overhoud. 1 van de Ballen heb ik ook gevuld met lemoncurd. De vierkante lagen ingesmeerd met lemon curd, op elkaar geplakt, even opstijven in de koelkast en dan verder carven.
Dit gaat goed met koude cake...bevroren is het zelfs nog beter. Heel lastig met biscuit, maar wel te doen hoor, bevroren is dan echt een aanrader! Zeker nu ik zo klein heb gewerkt is het lastig de cake te vullen. Ik heb mijn eigen vaste taartrecept gebruikt. Recept volgt snel :) Dat is niet echt cake, maar ook geen biscuit, dus licht genoeg om te vullen en zwaar genoeg om te carven :) Want hele zware cake wordt zo hoog natuurlijk ook instabiel....
Genoeg gebabbeld...foto's :)
























Zo heb je een klein kerstballetje. Je ziet dat ze echt niet groot zijn. Dat kan ook niet als je zo hoog en smal stapelt zonder speciale taartstandaard.











Dit is de grover versie die ik heb laten opstijven in de koelkast. Na een uurtje heb ik de balletjes nogmaals in de botercreme gezet en gladder gemaakt, vergeten een foto te nemen...Goed op laten stijven.
Ik heb nu 4 kerstballen en 1 kegelvormige bal. Dat wordt een denneappel en de topper van de taart. Maar er waren toch 6 ballen???....Ja!! Want:









De onderste bal van de taart bestaat uit massief marsepein! Hij is een stuk groter dan de rest van de kerstballen en zwaarder. Dat is dan dus het anker van de taart. Mocht je een cakedrum gebruiken zou je de dowel voor extra stevigheid ook nog in de drum kunnen timmeren :)







De marsepeinen bal ga ik dus straks pas bekleden. Eerst kijken hoe groot de kerstballen worden. (Ik had eerst de marsepeinen bal gedraaid en bekleed, maar nu zou ik dat dus als laatste pas doen en de grootte aanpassen aan de kerstballen, hij mag nog een stukje groter voor meer stabiliteit.) Hier zie je mijn reuzenhand een minitaartje bekleden. Moeilijk hoor...Probeer zover mogelijk te komen voor je hem optilt.






Nu ligt hij op zijn kop in mijn hand. De cake is koel maar niet koud, anders gaat de fondant zweten en kun je hem niet vasthouden zonder vlekken. Voorzichtig verder vouwen tot hij er helemaal omheen ligt.




























Beetje gladstrijken en dan kan het smootheren beginnen. Ik draai de ballen in mij hand en gebruik dus mijn palm om te smootheren. Je kan ook een ander stukje fondant gebruiken, maar in deze vorm vind ik mijn vingers beter. Ze zijn lekker warm en smelten de fondant naden aan elkaar. Het kan helemaal maar dan ben je lang bezig. Draai hem af en toe even op zijn goede kant, dan zie je waar je nog naden ziet.





En dan issie klaar! Zwaartekracht heeft wel zijn tol geeist, want echt rond is me niet gelukt....zeker na het stapelen verzakken ze toch naar 2 platte zijdes...Maar goed, niet te perfectionistisch zijn...moeilijk moeilijk...








En dan nu de kegelvorm...Dat was een uitdaging. Ik wilde niet dat je een naad zou zien, dus ik heb hem rechtop gezet en hem in 1 keer bekleed. De fondant dunt een beetje uit door het vele trekken en rekken, dus ik besloot hem 2 keer te bekleden. Nog eens dunnetjes overdoen dus :) veel geduld net zoals een gewone taart/bol bekleden. Het is niet makkelijk, maar het gaat. Maak de eerste laag fondant vochtig, maar niet nat, echt maar minuscuul met een vochtige penseel. Of even terug in de koelkast en de condens het werk laten doen :)






















Neem de rok van de fondant af en toe mee omhoog en met je andere hand kun je dan makkelijker naar beneden smootheren.











Alsof ik een kegel aan het boetseren ben leg ik de cake in mijn palmen en maak er een mooi puntje aan onderaan. Voorzichtig natuurlijk :)












Mooie collectie ballen al :) (de grote is de marsepein, die je dus eigenlijk als laatste pas moet doen!)









En dan nu versieren! Decoreren dus! Woohoo en dat is natuurlijk het leukste deel :)
Laat je fantasie gaan, misschien heb je thuis hele andere ballen in tegenstelling tot mijn gouden/rode collectie. Er zijn leuke uitstekers te koop met sneeuwvlokken bijvoorbeeld, maar je kunt natuurlijk ook schilderen of...helemaal gedurfd...spuiten met royal icing!
Laat alles goed drogen voordat je gaat stapelen. Echte alcohol droogt veel sneller op dan rum of wodka als je wilt schilderen. De denneappel heb ik zijn patroon gegeven met een cocktailprikker. Een beetje op gevoel...ladiela ;) Het rood lijkt op de linkse foto wat roestig, recht is hoe het er echt uitzag :)















Dan nu het stapelen. Niet makkelijk. Je hebt nu dus de marsepeinen bol onderop. Je duwt een dowel (NIET een grote satéprikker....dat ging niet zo goed...) door alle lagen heen. Beter zelfs dus ook nog IN een drum. ;) Wat ik niet heb gedaan, en je dus wel moet doen is het volgende. Duw de dowel erdoorheen voor je hem op de taart stapelt. Dan hebben ze allemaal een gaatje van tevoren precies in het midden, want ik heb ze ladiela, gewoon op gevoel op elkaar gestapeld en dan wordt de stapel toch wat wobbeliger. Dus voorprikken= meer stabiliteit.
Knip hele kleine kartonnetjes, want je zult toch echt voor elke laag een dowel moeten maken. Dan kan best met een satéprikker als je ballen zo klein zijn, zolang je maar een echte dowel gebruikt als staak ;) Prik je kartonnetjes ook voor! :) En dan is het rijgen als een ketting.

Taart spiesen, dowel meten voor die laag, dowel/maiskolfprikker afknippen, erin stoppen en kartonnetje aan de spies rijgen. Volgende laag. Let erop dat je te meten dowel/prikker op het kartonnetje stuit als je in de taart prikt. Het karton van de taart erboven moet de "vloer" zijn van de volgende taart. En zo ga je door. Mijn topper bleek te groot. Die maakte het geheel ook wat instabieler, dus die zou ik de volgende keer kleiner maken.

Hier de foto's erbij:









































Iek!! En toen was hij klaar! Nou ja, nog een klein detail...Ik heb hem nog een klein oogje gegeven zodat ik hem zo in de boom kon hangen met flowerwire, dat zie je op de allereerste foto :)

Zo dat was een hele bevalling, als je nog vragen hebt, stel ze hieronder of stuur me een mailtje!