Sugar Peony Weddingcake

Bruidstaart Met Pioenroos

In Roosendaal staat het Hooihuis, een superleuke locatie in een verstopt hoekje. Het is een restaurant, maar ze hebben ook een speeltuin een enorm gezellig terras en een prachtige tipitent voor speciale gelegenheden. En dit weekend mocht ik de taart verzorgen voor het bruidspaar dat daar hun eerste toast zou doen.

Bij de politie, dat werken (werkten) ze allebei, dus het logo moest erop, zou wel leuk zijn en ze wilden niet iets traditioneels, dus de keuze voor een topsy turvey taart was al snel gemaakt. Maar dan net even anders, Karen Anne style zeg maar ;) Ook weer leuk voor mij, mocht ik ook mijn creativiteit gebruiken.

Ik denk dat ik hem wel 20 keer getekend heb eenmaal thuis. (Vooral ook omdat ik helemaal niet zo goed kan tekenen....) Ze vonden een pioenroos ook wel mooi, en ze hebben een hond, een prachtige husky, of die er ook ergens bij kon, beetje als grapje. Dus husky kwam ook op de taart, nouja op het onderbord, maar hij hoorde er wel echt bij! Zie foto beneden want thuis, waar ik deze eerste foto maakte stond de al lang voorbereide marsepeinen husky in de kast....Met andere woorden, ik was hem bijna vergeten. Lang leve checklists....want voor een chaoot als ik zijn die echt een uitkomst ;)

De pioenroos steelt wel een beetje de show en als ik heel eerlijk ben, ben ik er apetrots op! Ik heb er dan ook uuuuuuuuren over gedaan. Poeh. Het zijn alles bij elkaar 31 blaadjes en 21 daarvan staan op draad. Allemaal nieuw en uitproberen. Maar ik kwam een heel eind en heb er weer veel van geleerd, ik kan eindelijk met een beetje tempo tapen....Natuurlijk vergat ik ze eerst individueel allemaal te tapen, maar laten we eerlijk zijn, je ziet het toch niet ;) En dan alle blaadjes met 3 kleuren dusten EN verven met 2 kleuren. Toen ik er 3 gedaan had...en een dikke 20 minuten verder was, dacht ik, waar ben ik aan begonnen, maar het was het waard, hij is erg mooi geworden en ik moet toegeven dat het sneller ging toen ik eenmaal bezig was.

En ik zou het bijna vergeten...Mijn vintage mal! (border van de bovenste en onderste taart). Maar die krijgt zijn eigen topic nog. Ze zijn te verkrijgen bij Hittepetaart vanaf september 2012. Dus nog heeeeel even wachten ;)

Met marsepeinen husky bij Het Hooihuis in Roosendaal

Prinsessen taart

Een paar weken terug een berichtje in mijn facebook. Joy is weer jarig heb je tijd voor de taart? Jazeker! Dus na de details besproken te hebben, iets met prinsessen en iets met een roze taart, kon ik vooruit. Wat een hoop vrijheid, heerlijk. Dat is toch wat anders dan een Dora-taart maken. Die zijn ook leuk hoor, maar de vrije hand, bijna dan, blijft een magisch gegeven.

Ik had meteen zin in iets sprookjes-achtigs. Vanwege een aantal verplichtingen de rest van de week was ik eigenlijk pas laat aan de gang met deze. De taart moest gebakken en gedecoreerd zijn binnen 12 uur. De nacht niet meegeteld.....En ja die heeft uiteindelijk dus WEL meegeteld... ;)

Het was knallen en dat vind ik leuk! Natuurlijk vallen er dan ook een aantal opties af zoals een bloem maken. Een mooie grote duurt bij mij nogal lang en ik had ook geen droogtijd meer. Dus al gauw kwam het idee van een geboetseerde prinses...(achteraf dus net zoveel werk als een grote bloem.....typisch....) Maar dus een prinses die 3 werd. Dus dan zou ze nog niet zo groot zijn. Ik hou wel van werken met een model. 2D of 3D, maar iets om te spieken hoe de verhoudingen nou zitten, maar een prinses van 3 was niet zo makkelijk te vinden.
Al heb ik wel mijn ogen uitgekeken op de pinterest account van Peggy de Leeuw en Leonie van Goor. Vooral de eerste heeft een enorme bonte verzameling van de prachtigste boetseercreaties....(was ik weer een uur verder...oeps...tiktaktiktak...) Mijn dank is groot dames! Maar met de oogjes van de ene, een foto van Disney hoofdjes en weer een andere foto met voetjes, kwam ik toch een heel eind...
Conclusie....volgende keer krijgt ze schoenen aan....Grrmbl...Het zijn net kolenschoppen!
Uiteindelijk kwam het allemaal goed. Ze is gemaakt van marsepein. Helemaal en de volgende keer zal ik de aankleding zoals de ruffles wel met fondant doen. Dan kun je iets meer spelen zonder dat het kruimelt. De oogjes waren erg leuk om te doen. Met je adem in die zwarte lijntjes kleuren....En dat met 0000 die natuurlijk op dat moment ging splijten.....Ow ow ow...

Ja ik kan blijven babbelen over deze taart. Na de onderste laag,( die ook helemaal ongepland was, maar er zat een bobbel die ik niet weggesmootherd kreeg, voor ik het wist zaten er ineens allemaal hobbels in in een patroon...gek he?) (ladiela) en het prinsesje was het al diep in de nacht, dus ik moest de rest een beetje sober houden. Verven voor wat details en een lintje voor keertje...(Ik vind dat altijd zo lui als ik dat doe....) mochten ineens wel om 4 uur in de nacht...Dus na een aantal bloemetjes uitsteken...altijd de veilige en schattige keus als je het even niet meer weet, en alles op zijn plek zetten lag ik dan om 5 uur in mijn bedje met mijn zwangere buik....

Ja ik was erg gezellig zondag. Maar alle reacties maakten wel heel veel goed. De mama van Joy was erg blij. Nou nog hopen dat hij heeft gesmaakt! Misschien mag ik dan volgend jaar wel weer!

Sprookjesbomen

Het was een warme zomerse dag in mei. Broer en zus vierden allebei tegelijk hun verjaardag en hun papa en mama wilden graag een 2 in 1 taart. En dan nog het liefst een sprookjesboom.
Nou dat vond ik helemaal geen verkeerde opdracht. Maar hoe kon ik deze taart nou het beste indelen.
Het werd een korte brainstorm. Ik zou de taart aan 2 kanten versieren. 1 voor het meisje en 1 voor het jongetje. Eentje met bloemetjes en roze en eentje met een rups en een klein konijntje. Dus deze taart zou geen achterkant hebben....Ja en dat is best een beetje eng....Want zoals de meeste dames weten is die achterkant een heerlijke luxe waar je je foutjes kan verstoppen en oneffenheden naartoe kan sturen. Scheurtje in je marsepein of fondant??? Geen probleem....dat wordt dan de achterkant....hobbels en bobbels in het zicht?? Doen we niet moeilijk over....dat wordt de achterkant....Dat zou nu dus een beetje lastiger zijn. Gelukkig biedt het thema genoeg uitwijkmogelijkheden in geval van nood. Hier een bloemetje en daar een grasje...hoppa en zo werd het toch nog wat.
Normaal werk ik met fondant, maar in dit geval moest het marsepein worden en met 25 graden buiten is ook dat een beetje een uitdaging. Ik was blij dat de ouders voor chocolade ganache hadden gekozen als vulling, want die was heerlijk stevig vergeleken bij mijn waarschijnlijk smeltende swiss meringue botercreme.

De marsepein werd wel snel wat kruimelig ondanks de flinke hoeveelheid kleurstof, maar dat is ook logisch met warm weer. Het mocht de pret niet drukken en ik ben zeer tevreden. Bovendien geven de scheurtjes de boom alleen maar een authentieker karakter ;)

Ik heb hem natuurlijk al eens gemaakt in het zilver, maar zo in het bruin zijn er mogelijkheden genoeg. Ik denk dat ik hem op de workshoplijst ga zetten in de toekomst, want deze blijft erg leuk om te maken en op wat spannende stukjes na is hij ook helemaal niet zo moeilijk. De vrouwenversie heeft nog wat werk nodig, kleine dingetjes, maar wat ik al zei, ik ben absoluut tevreden. Je hebt zoveel mogelijkheden als je zo'n boom kan maken. Helemaal als je van boetseren houdt. Ik vind het wel leuk, maar het kost me nu nog teveel tijd. Gelukkig heb ik dat genoeg met die herrieschopper in mijn buik nu. In de vakantietijd gaan we eens lekker oefenen :)

De grote foto's zijn een beetje onscherp. Mijn camera had ook last van de warmte denk ik.... ahum....

voorkant (of achterkant)

achterkant (of voorkant)

Bruidstaart met icing en isomalt juwelen

Wat een spannende taart was dit voor me zeg. Zo veel had ik nog niet met icing geoefend en de isomalt lag ook al een paar maanden ongebruikt in de kast. Daarnaast een roos die in fases gemaakt moest worden....wat dus een bepaalde planning vereist....waar ik niet zo goed in ben ;)
Maar alles is gelukt. Nouja gelukt genoeg, want dat ik nog even moet oefenen is me wel duidelijk geworden. Heb een fantastisch recept geleerd voor icing van Jacqueline Ash, ook wel bekend als wandelende taart encyclopedie. Maar ik moet duidelijk vaker aan de bak met mijn spuitmondjes en cornetjes....
En isomalt technisch had ik helemaal geen idee. Een aantal recepten op internet zeiden eigenlijk allemaal iets anders. Ik had ook maar 250 gram en dat maakt het, zo las ik ook al, een stuk moeilijker. Want hoe minder je gebruikt en verwarmd in 1 keer, hoe makkelijker het per ongeluk kan verbranden. Dus inderdaad batch 1...beetje verbrand in de magnetron bij het heropwarmen....oeps...Ook enorm plakkerig en dof en ook overal de belletjes...het meestgelezen probleem. Echte oplossingen vond ik niet, wel een hoop suggesties, dus batch 2 met een beetje water, maar nog steeds maar 125 gram, ging al een stuk beter. Wel plakkerig...Maar minder belletjes, alleen als je heeeeeeel goed kijkt, en dat zie je niet op de foto. Het is een interessant medium in ieder geval. Vandaag maar meteen een nieuw emmertje gekocht, want leuk was het zeker! Spannend hoor.
Op de onderste taart zie je een Ursula. Een versiering die ik leerde uit het boek van Margaret Braun. Niet helemaal mijn eigen smaak, maar aangezien de bruid Ursula heette wel erg toepasselijk. De bloemen op de middelste taart zijn geïnspireerd op de borduursels van haar bruidsjurk.
De locatie (tivoli hotel Oudenbosch), sui bleek ook nog een uitdaging te zijn. Een zanderig boerenpad vol met regenkuilen en enorme kiezels hier en daar. En dan de taart compleet gestapeld achterin hebben staan...Ja dat was wel even zweten. Ik was blij dat hij stond, want ook al doe je het voor de zoveelste keer, alles moet toch maar weer bij elkaar komen in de laatste uren voor de bezorging. Maar als hij dan staat, en ik maak de laatste foto, valt er een last van me af en kan ik genieten van de kick. Want die komt meestal in de auto onderweg naar huis al. Lekker de radio aan en heel hard meezingen!

Taart voor mijn eigen verjaardag!

Zo leuk, jarig zijn, en je eigen taart maken. Ik geef het toe...het geeft enige stress, want ik doe dus niks meer aan hapjes, daar heb ik natuurlijk helemaal geen tijd voor!
Weken van planning en voorbereiding. Complete vrije hand. Wat gaan we doen? Ik doe mijn ogen dicht en zie tientallen opties voorbij drijven. Tekenen, uitgummen, tekenen en uitgummen. Nou in ieder geval even geen Swirly taart. Ik vraag me af of ik uberhaupt mijn taart nog wel strak KAN bekleden. Gelukkig ben ik tevreden. Ik was vergeten hoeveel tijd erin gaat zitten. De swirly is misschien even aanpoten met bekleden, maar je hebt in ieder geval niet die meetlatten en waterpassen nodig om een zo recht mogelijke hoek te krijgen. Maaaar ik wilde wel iets nieuws doen deze keer. Na mijn Swirly Workshop bij Silvia in Liempde, waar ik haar vitrinekast bewonderde met prachtig gemaakte bloemen en ze mij verzekerde dat die "Filler Flowers" echt heel makkelijk waren, dacht ik, ik ga het gewoon eens proberen. Ik heb alle spullen erbij gepakt en mijn bloemen boek en ik heb het gewoon geprobeerd. Heerlijk wat een tijdverdrijf. Dat ga ik vaker doen. Ze waren inderdaad wel heel makkelijk. Ik heb creatieve oplossingen gebruikt en zo maar wat aangeklooid eigenlijk. Dus ik denk niet dat ze helemaal volgens het boekje zijn, maar voor nu was ik heel tevreden. Het moeilijkste was eigenlijk nog om alles op de goede plek te steken.
Lang leve voorsteken, dat sowieso, maar welke bloem waar en hoe diep...zoveel geven ze niet meer mee he, als ze eenmaal hard zijn... De rozen zijn gemaakt met de 5 petal rose cutter en ze hebben piepschuim hartjes. Daar zitten voor mij ook nog wel wat verbeteringen, maar ik vond het al heel wat dat ik de knoppen met 2 lagen al een nachtje had laten drogen voor ik de volgende blaadjes erop plakte. Met dank aan Suikertaartjes Suuz die me vorig jaar liet zien hoe zij haar roosjes maakte. ;)

De taart zelf is geïnspireerd op de lente. Ik ben altijd net voor het voorjaar jarig. En dan krijg ik altijd zin in kleurtjes, maar eigenlijk heb ik altijd veel glitter en glamour op mijn taarten zitten...En dat mocht dus deze keer niet...Het moesten pasteltinten worden. Nou heb ik goed moeten zoeken hoor in mijn dustjes collectie...Ik heb voornamelijk veel knal knal knal, maar een beetje mixen en matchen en je heb al een tintje lichter. De kleurtjes zijn erop gesponsd. De reliëf techniek komt uit de Swirly Baroque workshop en kun je dus ook op "gewone" taart toepassen ;)
Ik wilde ook nog icing doen....en stempelen....en tekenen.....Enne.....ehm...nouja volgende taart maar ;)

Oja, gevuld met Lemon curd en Swiss Meringue Botercreme, met een knipoog naar Framboos.

De Exclusieve Swirly Workshop

Swirly Baroque Flower! Ach ja, de Swirly workshop gaat natuurlijk ook nog gewoon door. En ik dacht, het wordt eens tijd voor een update. Even iets anders om te laten zien. Deze workshop heeft het dus maar luxe met 2 workshop voorbeelden. Deze dummie staat in mijn huiskamer en gaat mee als ik een proeverij heb. Ook bij deze taart komen de verschillende technieken aan bod van de Swirly vorm zelf, het carven van de cake, het werken met reliëf en het versieren met onder andere dust. Daarnaast is het natuurlijk een dag vol gezelligheid!
Kijk vooral even bij de workshopresultaten van een aantal dames die jullie al zijn voorgegaan in binnen- en buitenland.

Ik heb ervan genoten tot nu toe dames! Ik ben hem ook nog lang niet beu! Haha. Nog even geduld, de nieuwe workshops komen eraan. Wil je graag als een van de eersten weten wat de nieuwe workshops zijn? Stuur me dan even een mailtje op info@karen-anne.com en wordt lid van de nieuwsbrief.
Ik hou je dan helemaal op de hoogte van alle ontwikkelingen rond de workshops.
Daar kun je ook terecht voor al je vragen omtrent het organiseren van een gastworkshop. Ik leg je graag uit wat je kan verwachten.

Dames, ik loop over van de ideeen....nou moet ik het nog in 1 taart samenbrengen....Dus ik moet maar veel gaan oefenen....ik zal mijn oven maar eens aanzetten...

Oja, voor ik ga, je kan bij "Workshops" nog meer lezen over de Swirly Baroque. ;)

Workshop up-jes en dip-jes

Een workshop die de hele dag duurt heeft altijd energie upjes en dipjes. En die zijn altijd het meest turbulent in het laatste uur. Nou kan ik natuurlijk alleen voor mijn eigen workshops spreken en dan is het vaak zo dat je de hele dag aan losse onderdelen hebt gewerkt en alles komt dan in het laatste uur echt bij elkaar. Dan pas kun je je resultaat zien van je hele dag werken en de grote dip zit daar net voor. Alle informatie is verstrekt, iedereen in hard aan het werk en voelt zich een beetje verzadigd. Ik kan er elke keer de klok op gelijk zetten :)

Gelukkig is het ook altijd zo dat in dat laatste uur het energie niveau snel weer stijgt. Dat komt omdat het einde in zicht is, de taart echt vorm krijgt en de bling erop komt. :) En bling, dat vinden de meeste dames wel leuk! Voor ik het weet staan er weer allemaal prachtige Swirly's voor mijn neus. Iedereen bewondert elkaars taart en er gaat een ontspannen golf door de kamer heen. De taart is af, het is gelukt!


Ik ben altijd een beetje zenuwachtig voor een workshop. De mensen komen toch echt om iets te leren en het blijft altijd een beetje spannend, maar ik stond er tot voor kort helemaal niet bij stil dat de deelnemers ook een beetje zenuwachtig kunnen zijn! En dat maakt de balans compleet. Want ook ik ben blij als er weer een groep workshoppers tevreden vertrekt met hun eigen taart.
Helemaal als ze een mooie foto van hun Swirly thuis op de kast opsturen!

Gisteren was ik in Terneuzen bij Cupcake Lien. De taart is van Marjolein! Mooi he ;) De juf is trots!

Grote groep Swirly Baroque

Afgelopen weekend was ik te gast bij Farida van Cakes With Love in Zoetermeer. Zelden heb ik zo'n snelle communicatie gehad. Na 2 mailtjes stond de datum en nog een mailtje later kon ik de factuur sturen want de workshop was vol! EN iedereen had al betaald. (2 maanden voor de workshop) (En dat is tegenwoordig bewonderingswaardig helaas....)
Mijn respect voor Farida en haar marketing talenten groeide met de seconde. Dat stelde ze ook nog even tentoon door me over te halen 1 extra deelnemer te laten meedoen...En het is ook sneu als een iemand niet mee mag doen....Daar heeft ze helemaal gelijk in!
Maar had ik niet een maximum met een reden??....

Na een half uurtje workshop wist ik weer waarom. Poeh hard werken hoor als je alle technieken aan iedereen wilt leren, rekening wil houden met ieders tempo en ervoor wil zorgen dat iedereen ongeveer op tijd klaar is. Gelukkig stond Farida's man klaar met bakjes koffie op zijn tijd en kon ik naarmate de groep wat meliger werd ook makkelijker streng zijn. Nou maar hopen dat niemand zich gehaast heeft gevoeld.
Ik heb genoten! Het was een fijne groep met lieve vrouwen die stuk voor stuk hun eigenheid in de taarten legden. En dan is het helemaal niet erg als je wat later in de auto terug naar huis stapt. Zeker als je weet dat iedereen met een complete taart, helemaal af dus, naar huis is gegaan. En daar was ik best trots op, want het waren 9 dames en het is een pittige workshop. We hebben deze groepsfoto genomen rond half 6. Een flink half uur uitloop dus, maar gelukkig was iedereen wel een beetje voorbereid op een lange dag.
3 dames bleven wat langer hangen en hebben hun taarten nog even beschikbaar gesteld voor een mooie minigroepsfoto.
Bij deze alle dames, hartelijk dank. En jij ook Farida! Je hebt een prachtige ruimte met veel mogelijkheden. En als je de kaas mosterd salade erin houdt, kom ik graag nog eens terug! Hahahaha :)

Winnie the Pooh cake voor Tijn

Mijn eigen Tijn, alweer twee jaar. Vandaag een gezellig kinderfeestje gehad en al Tijn's vriendjes en vriendinnetjes zijn langs geweest. We hebben liedjes gezongen en spelletjes gespeeld en vooral heel veel rommel gemaakt en netjes weer opgeruimd. De mama's en de papa's hebben ook niks te klagen gehad. Het afgelopen jaar stond voor Tijn in het teken van de Lolliefanten film. (Heffalump movie) Dus tijd voor een lolliefanten taart. (Heffalump cake) Nou is boetseren nog niet zo'n routine voor me en tegen al mijn planningsplannen in begon ik natuurlijk veel te laat. Maar ik ben apetrots hoor. Hardstikke goed gelukt. I love " sugarpaste lumpy". Die is het beste gelukt.
Ik heb weer heel veel geleerd.....Boetseren met fondant is veeeeel lastiger dan met marsepein. Natuurlijk, marsepein plakt veel meer, maar ow ow...wat is die fondant zacht als hij warm wordt...Mijn lolliefant bleef maar uitzakken. Gelukkig ziet niemand zijn extra kilo's op zijn kont ;)
Het is een mooie kindertaart geworden. En wat was het heerlijk om al die research te doen.

Winnie de poeh is een heel dankbaar thema met massa's inspiratie op het internet, boeken en films. Tijn en ik hebben genoten van deze taart! En we hopen de visite ook! :)

Wat close-ups

Winnie The Pooh (Winnie de Poeh)

Roo (Roe)

Lumpy (Lollie)

Piglet (Knorretje)

HOERA!!