Matthew en Olivia

Ik heb al eerder een Oliva taart gemaakt. Begin dit jaar. Op basis van het geboortekaartje was het een geboortecadeautje. En nu werd ze dan samen met haar neefje gedoopt. Daar hoort een taartje bij!
Ik kreeg allebei de kaartjes en daar kon ik lekker mee aan het werk. Suuz is al een tijdje aan het toeren met haar Colette taart. Die geïnspireerd is op de taart van Colette peters. Dat is natuurlijk een echte taartartiest, waar ik erg tegenop kijk. Dus ook ik deed eens een poging om een bal te snijden. Het viel me heel erg mee. Nou heb ik de laatste tijd al vaker gesneden en dan wordt je vanzelf minder bang. De eerste keer dat ik het mes in een taart zette, was ik toch wel wat huiverig. Je bent bang om teveel te snijden. Gelukkig is het niet helemáál onomkeerbaar...je kan stukken cake best terug plakken met botercreme ;) Niet hele hompen natuurlijk...Dus wees gewaarschuwd...
De middenlaag is eigenlijk de bovenlaag, maar ik vond het zo mooier staan. Dat maakte ook het ontwerp van mijn taart beter. Nu heb ik een duidelijke scheiding tussen de twee taarten, terwijl ze tegelijkertijd toch gelinked zijn. Vandaar ook wat accenten van de Matthew taart bij Olivia en andersom. Poeh...

het is tijd voor weekend. Ik ga lekker met Wim een dagje naar de sauna en een nachtje logeren in Limburg...Daarna nog even op de koffie bij Suuz. Ik heb een bizar drukke twee weken gehad. Alles is goed gelukt. Wat een fijn gevoel! Nu lekker ontspannen...Tijd...voor een wijntje.....
Hmmmm Fijn weekend allemaal!

Het huis van de kabouter.

Ja onze zuiderburen hebben een heel imperium. Dus toen ik mijn vriendinnetje vroeg wat Luca wilde voor zijn verjaardag hoefde hij niet lang na te denken. Een taart!
Nou dat beloofde wat. Ik heb heel erg lang naar dat huisje gestaard op internet om te zien hoe ik dat voor elkaar ging krijgen. Nadat ik ook even met Suuz overlegd had over de constructie en uitgebreid besproken had wat er allemaal mis kon gaan, kreeg ik het wel een beetje benauwd...Ik ook met mijn hoge lat....Maar ik ben dapper aan de slag gegaan en hier is het resultaat. Ik ben erg tevreden. Toen hij uiteindelijk helemaal af op mijn werktafel stond was ik wel even de kluts kwijt. Hij was echt boven verwachting goed gelukt!
Voor mijn eigen werklog heb ik een paar foto's gemaakt van het proces. Het is niet echt een how-to maar je kan wel zien hoe het allemaal een beetje tot stand is gekomen...letterlijk.

PADDENSTOELEN HUIS

Mijn eerste foto- project. Natuurlijk ben ik een aantal stappen vergeten. het was ook een spontane actie eigenlijk om alles vast te leggen. Dus er zit geen plan bij.
Ik loop er wel even met jullie doorheen, kun je toch een beetje zien hoe het ging :) Ik hoop dat jullie het leuk vinden.

Dit was eigenlijk al stap 1, 2,3 ,4  ehm  en 5 ;) Dit zijn 2 taarten op elkaar. Onderste 4 lagen zijn 20 cm breed en 5 cm hoog. De taart boven het kartonnetje is voor de helft 20 cm breed en de andere helft is 16 cm breed. Die heb ik in de vorm van een paddestoel gesneden. Een beetje blanda-achtig. Die twee taarten zijn gestut met een 20 cm kartonnetje ertussen. Maar er steekt ook een stuk karton uit. Dat klopt. Dat is een 24 cm kartonnetje. Nou het zijn er 2 eigenlijk. En die steken uit. Het is net een balkonnetje...En dat is handig, want dat heb ik nodig. Aan de voorkant heb ik er nog wel een stukje afgeknipt, want daar koopt de paddestoelrand niet door....
Volgende plaatje:

Zoals je ziet zit hij hier al in de botercrème...een stukje dan. De cake die ik onder en boven afgesneden heb, heb ik bewaard, en samen met de botercrème heb ik daarvan op het kartonnen balkonnetje een paddenstoel rand gevormd. Maar ook ONDER het balkonnetje. Moeilijk te zien op de foto. Als het goed is zie je nu geen karton meer :)

Afsmeren maaar!!! Hij begint er al op te lijken he ;)

Een extra laagje marsepein om de rand van het karton weg te werken. En de bovenrand te fabriceren..

En dan de marsepein erover! Goed smootheren, trekken, duwen en vouwen en dan ziet het er na een tijdje zo uit :) Dat vergt even oefenen hoor :)

Ik heb niet zo heel veel tooltjes, dus al mijn decoraties zijn eigenlijk gedaan met mijn vingers, kwasten, keukenmesjes en een cocktailprikker en laat ik eerlijk zijn, een bonetool om de potten hol te maken. Maar goed, je hebt dus niet veel tools nodig om zelf iets te maken. Wees creatief en duik je keukenkast eens in! 
Als je dan uiteindelijk de decoratie erop hebt zitten, hoe je ook maar wilt, dan ziet hij er zo uit :) 

Als je vragen hebt kun je altijd mailen:
info@karen-anne.com

Liefs! Karen Anne

Dit design is copyright van STUDIO 100 en mag dus alleen hobbymatig gebruikt worden. Datzelfde geldt voor deze Tutorial. 
Copyright KarenAnneCakes 2011

Swirly Hilly

Hilly was jarig! De grote vriendin van Tijn. En de dochter van Wim's beste vriend Stef. Dus wij hebben de bruiloftsbellen al buitenhangen. Hahaha. Het is ook zo'n lekker ding om te zien. Prachtig echt rood haar, dat hopelijk blijft. Vader Stef had het vroeger ook toen hij klein was, maar heeft inmiddels erg blond haar. Dus we duimen met zijn allen. Hilly is verder een heel rustig meisje. Maar ow ow wat steelt ze de show. Met haar lieve lachje probeert ze iedereen verlegen om haar vingertjes te winden. Ze kreeg van Tijn een keukentje. Helemaal van plastic met een echte plastic cupcake die in de oven kan. Zou je denken dat ik dat uitgezocht had, nee dat was Wim. Want ik was natuurlijk hardstikke druk met de taart. Swirly is het geworden, met de gerbera's van haar geboortekaartje. Toen had ik nog geen taartje gemaakt, want ik ontdekte deze passie pas in mei.
Het feest was supergezellig. Een grote speelmat midden in de kamer waar een vijftal baby's in de leeftijd van een half jaar tot 2 jaar rondhobbelden. Daaromheen de bank en stoelen, zodat de mama's en de papa's alles goed in de gaten konden houden.
Het is even wennen als je voor het eerst zo'n taart in huis hebt, want je kan niet je bezoek bij binnenkomst meteen taart aanbieden. Dat doe je later pas, als iedereen er is. Compleet met zingen en kaarsjes erbij. Ik vond het zo leuk om te zien. Dat kleine meisje, samen met mama de kaars uitblazen. Begin dit jaar deed ik dat ook met Tijn. Er kwam zelfs een blij kreetje uit na de eerste hapjes. De kindjes wisten wel raad met de bananentaart! Ik had iedereen van taart voorzien, want tja, als je hem dan maakt, kun je hem ook maar beter aansnijden. Het is ook heel eng de eerste keer zo'n taart....en dan issie ook nog eens mooi...Poeh.. Ik was net klaar en wilde met mijn stukje naar Tijn, maar die lag niet meer op het kleed. Waar was mijn Tijn?? Het was helemaal stil in de kamer, iedereen was taart aan het eten...Maar geen Tijn.
"Wim, waar is...", entoen zag ik hem. Hij kreeg net een hele grote hap van Janneke. Prinsheerlijk zat hij bij haar op schoot. Weg verlegenheid. Nou heeft hij daar niet zo heel erg last van, maar dit was toch wel typisch...De rest van de middag was Tijn overal te vinden waar iemand taart had. Met zijn grote blauwe ogen en zijn dikke wijzende vingertjes wees hij naar het stuk taart in de handen van de visite...
"Eb!!" Zei hij dan...En hoppa weer een stukje erin. Het is een wonder dat hij zijn groenten opgegeten heeft die avond.....