Een dagje spelen bij Suuz!

Het is vrijdagavond. Ik heb net de champagne ontkurkt omdat ik een officieel bedrijfje ben geworden en Suuz belt om me te feliciteren. Gezellig!! Al gauw is het een half uur later en hebben we het helemaaaal niet meer over taart. Wim kijkt even met een schuin oog opzij... Ik had laatst namelijk een telefoonrekening die 5 keer zoveel was als normaal...Oja...
"Ik moet het kort houden Suuz..."
Suuz lacht gelukkig, maar we balen wel. We (ik en Monika) proberen namelijk al 3 maanden samen te komen voor een superfreubeldag, maar we zijn gewoon allemaal te druk...Dus het wordt elke keer een maandje later...en later...Tot ik me realiseer dat mijn plannen voor de zondag niet doorgaan...
"Wat doe je zondag Suuz?"
"Helemaal niks..."
"Echt?!! Jeee dan spring ik in mijn auto en kom ik naar je toe!"
"Serieus?? Oeehhh!! Wat leuk!! Volgens mij is er ook een Love-to-bake-happening"
(Die was er niet...maar we gingen al snel plannen maken voor de grote dag)

Ik was best een beetje zenuwachtig. Misschien vindt ze me wel helemaal niks zo in het echt. We hadden afgesproken om geen taart te maken, dat zou nog wel komen in de toekomst. We hadden zoveel te kletsen en praten...zoals vrouwen dan kunnen ;) Maar we gingen als we tijd over hadden nog wel een beetje spelen.

Om 9 uur stond in op haar stoep. Ze zag me aankomen en kwam meteen naar beneden. We zijn maar begonnen met een dikke knuffel en eens goed naar elkaar kijken. Want internet en telefoon is toch wel heel anders dan Real-Life! We zijn allebei flinke babbelaars dus na 2 minuten wennen was het eigenlijk al weer normaal. En weer helemaal vertrouwd. Binnen heb ik de grand-tour gekregen. Suuz' woonkamer, Suuz' badkamer....Suuz' slaapkamer....En Suuz' 20 jaar oude Kenny!! Daarna hebben we ons geinstalleerd achter Suuz' laptop.
(cool hoor...daar zit ze dus als ze met ons aan het forummen is....) (ik probeer altijd heel stoer te doen, maar was wel een klein beetje starstruck hoor...ssst) (Ow dat had ik toen bij Kwebbel ook en die heeft me toen heel hard uitgelachen, dus ik denk ik zeg maar niks tegen Suuz...) (Jullie wisten toch wel dat ik mutsig was he?) (Nouja anders bij deze ;) )

Gelukkig kon ik het star-struck erg snel achter me laten en hebben we eigenlijk de hele ochtend een beetje gebabbeld over taart. Dat gaat makkelijk en heel snel. Veel sites erbij gehaald en veel taarten bekeken. Daarna besloten we dat we na de lunch zouden gaan kijken bij de Love-To-Bake Happening die Suuz in haar agenda had staan.
Brunssum ligt een kwartiertje rijden van Suuz. Met een pak chocoladekoekjes op zak en een klein memoblaadje met routebeschrijving gingen we op weg. Daar was de Texaco! En het Atelier van Marie-Jose lag erboven. Wat leuk!! We vonden de winkel ook erg uitgebreid. Er lagen zelfs candymelts! Die besloten we stante pede te gaan proberen! Ik ging weg met een heeeel assortiment nieuwe dustjes en spuitmondjes. Leuk hoor. Suuz had ook een mooie collectie uitgekozen. De jongen achter de kassa zei dat we bij hem terecht konden als we vragen hadden. Wat we niet hadden verwacht van een jongen die ook de benzine afrekende haha.
We hadden al wel snel door dat er geen happening was...dus we besloten om een briefje achter te laten voor Marie-Jose. Jammer dat ze er niet was en spijt dat we niet even hadden gebeld.
En we gingen weer op weg naar de volgende locatie. Suuz' nieuwe pandje aan het station!!
Nog heeel even en dan mag ze erin, maar voor nu stonden we op onze tenen door het raam te kijken. Wat een ruimte en wat gaaf. Hij staat zo op het perron! Helemaal van mergel...Echt een plaatje van een pand! Dat komt helemaal goed met Suuz!!
Om half 4 waren we weer thuis. De dag ging snel...Ik zou nog blijven eten en dan naar huis rijden, maar het liep een beetje anders....
Na het shoppen wilde we natuurlijk even uitproberen hoe de kleurtjes stonden op de taart...En sjonge..Suuz had nog een Colette dummy staan...helemaal kaal. Dus dat werd ons proefkonijn!
Konden we mooi oefenen. Ik heb geschilderd terwijl Suuz de boerenkool opzette en ondertussen mij in de gaten hield en me de oren van mijn hoofd vroeg. Maar ook ik had vragen en voor ik het wist zaten we rozen op draad en wat bloemetjes op draad te maken. Nog wat swags erbij...Een beetje verven en oja de candymelts...
Dat was dus helemaal niks...maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het een beetje verwarde met isomalt. Dus we hadden wat meer juweeltjes verwacht en dit is meer een gekleurde witte chocolade die niet mooi heel uit de vormpjes komt...We hebben een aantal vormpjes geprobeerd, maar nee...het is niet voor ons weggelegd. Het prachtige (ahum) resultaat zit nog wel op de taart.
Misschien werkt het beter in de daarvoor bestemde mallen die er misschien zijn?? Geen idee...

We lieten het los. Maar de tijd ging sneller en sneller en de telefoon ging! Marie-Jose had ons briefje gevonden en belde even om te bedanken. Wat leuk! De happening was afgelast nog voordat hij eigenlijk was opgestart, maar dat had Suuz niet meegekregen. Ach ja. We hebben heerlijk geshopt en ook nog even lekker gebabbeld met Marie-Jose en beloofd te bellen de volgende keer!
Bijna 9 uur. En ik moest nog dik anderhalf uur terug rijden. We besloten om de taart toch een beetje af te maken zodat we wat konden laten zien. Uiteindelijk is hij nog best leuk geworden als je je bedenkt dat hij oosters geschilderd is met pastel bloemen en candymelt juweeltjes erop....
Het is een ahum interessante taart haha. Zeker nu je weet hoe hij is ontstaan. En dat met maar 3 uurtjes... Dus we zijn toch trots hihi.

En na het maken van de taartfoto was het tijd om afscheid te nemen. Het was een onzettend leuke gezellige dag. En we hadden geen idee wanneer we elkaar weer gingen zien.
Met een zwaar gevoel zocht ik mijn spullen bij elkaar. Ik heb op dit forum een aantal lieve nieuwe taartvriendinnetjes gevonden, maar ik had nooit verwacht dat ik hier zo'n hechte vriendschap zou vinden. Het leek wel een film. Stonden we daar met zijn tweeen verstrengeld in een knuffel met tranen in de ogen. Lekker dramatisch. Gelukkig konden we er al snel weer om lachen. Stelletje emotionele mutsen zijn we ook hoor....Zucht...Maar ik denk niet dat we de enige meiden zijn die elkaar gevonden hebben via dit forum ;)

Het duurde heeel lang voor ik thuis was. Wat een eind rijden is het toch. Maar wel lekker, kon ik alles even op mijn gemakje verwerken. Suuz dankjewel voor deze dag! Ik zie je heel sne weer online ;) En als je pandje zover is...ik kan echt leuk schilderen ;)

Geverfde taart met bloemen en strepen

Entoen was het zover. Nadat ik in mei was begonnen met taarten maken brak dan eindelijk mijn eigen verjaardag aan. Nouja, ik ben de 14e (maart) jarig, dat is maandag, maar ik ging het vieren op de 11e. En dat was gisteren avond.
Ik had er enorm veel zin in. Het was alweer even geleden dat ik mijn verjaardag als feest gevierd had. Ongeveer 35 man uitgenodigd. Beetje familie en vrienden want anders zou het weer te groot worden. De taart zat al weken in mijn hoofd. En nou mocht ik hem dan eindelijk gaan maken.
Alles was geregeld. Wim had alle boodschappen voor het feest gedaan en Tijn was op de dag lekker even bij opa en oma zodat ik op mijn gemakje kon taarten.
Het ging voorspoedig. Hoge cakes (Dames, dat zijn er 2 van 5 cm op elkaar ;) ) Witte chocolade meringue botercreme met verse frambozen als vulling. Daar wordt een mens blij van.
Ik had goed gepland.
De dag ervoor had ik de grote bloem gemaakt. De kleine bloemetjes lagen ook al een dag te drogen in hun toffifee cupjes ;) Nog niet eerder had een ontwerp zo duidelijk in mijn hoofd gezeten.
Ik schilderde de lijntjes, maar als ik eerlijk ben zag ik die allemaal toch wat strakker voor me. Geeft niks, ook ik moet nog veel leren. De goede kwasten gebruiken scheelt al heel veel. En je merk dust maakt ook al verschil. En zo had ik best wel snel mijn strepen staan.
Tijd om te gaan plakken. Ik heb de bloem even vastgehouden tot hij stevig zat en begon daarna ijverig de andere bloemetjes te plaatsen. Dat is heeeel serieus werk hoor. Als je er eentje verkeerd plakt is meteen de hele lijn van de taart weg. Entoen kreeg ik een hartverzakking.
Stuiter stuiter Tok TOK Bam! En daar lag mijn grote bloem....Op de grond...oowwww zou hij nog leven?? Ik pakte hem op en voelde hoe hij nog net aan elkaar zat. De blaadjes stonden op het punt om te breken. Snel plakte ik hem terug en realiseerde me dat het dan zometeen weer zou gaan gebeuren. Had ik nou maar een cursus gedaan bij madhuri...dan was dit vast niet gebeurd. Zucht. Even nadenken...hoe los ik dit op? Ik vroeg Wim even de flowerwire te zoeken. Die zat ergens tussen de vele taartspullen in de verpakking nog omdat ik nog niet eerder had geoefend...dit leek me een mooi moment...Niet te vinden natuurlijk. Gelukkig was een deel van hart nog zacht en mensen mensen, ik veranderde in Mcgyver met mijn bloem en een cocktailprikker. Stut stut en hij zat vast. Het kleine uitstekende stukje camoufleerde ik met pareltjes. MAAR ik weet nu hoe het wel moet, want mijn bloem heeft nog 4 uur gehangen, tot ik de taart aansneed.
Normaal is dat rond half 10 als iedereen er is, maar deze keer was het nog verdacht rustig. Ik had een handjevol mensen in de kamer zitten. Er waren zelfs al een paar vriendjes weer weg, die waren met zoon een uurtje eerder gekomen en alweer vertrokken..
Ik liep even naar mijn telefoon en zag dat ik 8 berichten had. Ik werd er een beetje lacherig van...maar echt leuk bleek het niet...Iedereen had afgesmst. Moe, ziek, zwak en misselijk, het niet kunnen vinden van een oppas en een simpel. "We gaan het niet redden Kaat"
Ik schoot in de lach toen ik de smsjes voorlas aan de kamer. Maar niemand lachte eigenlijk mee...Allemaal gezichten vol met medeleven. Ze vonden het eigenlijk allemaal behoorlijk naar dat iedereen zo last-minute had afgezegd. "Tja", zei Wim, "Ik had het wel een beetje verwacht zo net na de carnaval." Nou ik had er helemaaaaal niet bij stilgestaan. Ik trok me even terug naar de keuken. Baal baal. Stiekeme traan, ik sprak mezelf streng toe dat het niet zo erg was. Dat ik gewoon heel veel taart mocht eten nu. Om mezelf een houding te geven begon ik maar snel de eiersalade aan te maken. Maar halverwege bedacht ik me dat ik eiersalade voor 35 man aan het maken was. Wim kwam even de keuken in. En even later mijn moeder ook. De lieve woordjes maakten het alleen maar erger, dus ik maakte een paar grapjes om de spanning te breken en ging me boven even opfrissen. Snel even langs de computer, even mijn hart gelucht bij Suuz een flinke slok bier, wat poeder op de rode neus en 10 minuten later stond ik vrolijk weer beneden.
Het was supergezellig nog. Het was niet zo druk, maar ik heb met iedereen een in-depth gesprek kunnen voeren en hele grote stukken taart uitgedeeld, waardoor iedereen blij was dat het zo rustig was. En nog heb ik de hele onderste taart in de diepvries kunnen doen. Maandag komt er nog wat familie langs en dan hoef ik geen appeltaart te bakken. Drank worst en kaas heb ik dan ook wel genoeg!
Om half 1 gingen de laatsten weg. Wat vergeleken bij half 6 toch wel een stuk vroeger is. Zou het komen omdat we ouder worden? Wim en ik hebben de playstation aangezet en lekker nog wat nagehangen. Helemaal niet verkeerd na zo'n drukke week. Maar als de carnaval volgend jaar weer zo laat valt, dan ga ik toch echt mijn verjaardag verzetten hoor.